Van Parijs via Grenoble naar Turijn!
Door: Maurice
Blijf op de hoogte en volg Maurice
25 Februari 2007 | Frankrijk, Grenoble
Salut!
De tijd vliegt werkelijk waar en er is weer ontzettend veel gebeurd de afgelopen twee weken. Het wonen in Frankrijk begint al sterk te wennen; het is veeleer geen vakantie meer, maar echt een verblijf voor langere tijd geworden. Toch probeer ik nog elke dag het unieke van mijn situatie in te zien en er dus ook flink van te genieten. Voor je het weet zit ik weer in Nederland waar alles 'tout plat' is. Het besef hier te wonen en deel uit te maken van de Franse samenleving wordt versterkt doordat ik een Franse rekening open, naar Franse verjaardagsfeestjes ga, demonstraties op straat meemaak, Franse eetgewoonten erop na houd en last but not least voortdurend Frans spreek, vaker met buitenlanders dan met Fransen zelf weliswaar.
Inmiddels ben ik ook echt gesetteld hier. Na zes weken elke dag naar een restaurant te zijn gegaan, ben ik nu zelf ook maar weer gaan koken. De keuken blijkt een broeinest van sociale contacten (vooral met Afrikanen en Chinezen, die hele bijzondere gerechten maken), dus dat is ook wel weer gezellig. Ook kan ik inmiddels weer thee zetten. Ik voel me af en toe net Robinson Crusoe: steeds als ik mezelf het leven weer iets comfortabeler heb gemaakt, voel ik me een overwinnaar ten opzichte van de ruige natuur. Thee zetten is bepaald geen sinecure!
Vorige week vrijdag ben ik naar de verjaardag van Christophe geweest, de 'European basterd' over wie ik de vorige keer het een en ander heb verteld. Hij was erg blij met onze fles Leffe en een boek van Ernest Hemingway. Al snel bleek dat Christophe veel vrienden heeft: heel zijn grote appartement stond al gauw vol, met mensen uit elk segment van de wereldbevolking: Franse studenten, sjofele jongleurs van rond de veertig, heel veel buitenlanders (naast Bertjaap en mij nog twee Nederlanders), en weet ik veel wie nog meer. Daarnaast bleek Christophe over een grote, diverse drankvoorraad te beschikken: rum, tequilla, wodka, wijn, bier, et cetera, het was bepaald niet mis! Het liefst mixt hij alles door elkaar; ik kan je vertellen: dat smaakt voor geen meter! Ergens middernacht heb ik een succesvolle poging gewaagd om thuis te komen. De volgende dag ging ik namelijk weer skien op deux alpes.
Tegen alle verwachtingen in ging het deze keer heel goed. De omstandigheden waren tien keer beter en ik kon zowaar de pistes en de bergen er omheen zien. Vanaf het begin heb ik met Catharina en Bertjaap afgesproken eerst op de groene pistes te gaan skien. Dat ging al gauw vrij goed. Vervolgens hebben we de pistes genomen waar de week daarvoor alles mis was gegaan wat er zo ongeveer mis kan gaan bij het skien. Ik was niet helemaal vrij van enige spanning, maar deze keer ging het goed en bleef ik staan. Zelfs de ralentirbordjes heb ik met geen been aangeraakt! Aan het eind van de dag kon ik tevreden terugkijken op een heerlijke dag skien. De dagen daarna voelden ook wat beter aan dan de vorige keer.
Vorige week zondag heb ik een vrij relaxte dag gehad; naar de kerk geweest en daarna wat gepraat met wat mensen (o.a. Madame Oosterhof, die met een Nederlandse man is getrouwd en met hem in ongeveer elke taal converseert zodat ze regelmatig tegen elkaar zeggen "on parle quoi maintenant?!"). Daarna volgens de traditie koffie gedronken met de jongeren. Met Jean-Harmen heb ik het toen nog gehad over de Friese traditie van het fierljeppen. Friesland blijft toch iets bizars voor buitenlanders... Hij kwam ook met het idee om binnenkort eens een klooster dat hier vlakbij hoog in de bergen ligt, te gaan bezoeken. Daar horen jullie dus gauw van.
Maandag waren mijn ouders 25 jaar getrouwd en dat vierden ze met heel het gezin in Parijs. 's Ochtends vroeg nam ik dus de TGV naar Parijs vanuit Grenoble en drie uur later was ik ter plaatse. Ik kocht een kaartje 'pour toute la journée' en stapte in de eerste de beste metro. Even later was ik in La Defense, de zakenwijk van Parijs. Van daaruit heb je een mooi zicht op de champs-elysees, de arc de triomphe en de obelisk. Verder heb ik de Eiffeltoren gezien en beklommen, het Louvre bezocht, de Tuilerieen, Place des Vosges, Jardin du Luxembourg (geniaal!), het pantheon, de Notre Dame, Montmartre met de Sacré-coeur en nog veel meer. Woensdagavond vertrok ik weer naar Grenoble. Ik had veel van Parijs gezien en had elke dag genoten, maar toch blijft er nog veel over. Het is zo'n stad waar je eigenlijk minimaal vijf keer in je leven naar toe moet, wil je echt alles gezien hebben.
Woensdagavond kwam ik om 23.15 uur thuis in Grenoble en toen besloot ik direct maar om de volgende dag met Bertjaap naar Turijn te liften. We hadden per slot van rekening toch vakantie. Het liften ging voorspoedig. Vooral de laatste lift vanaf St. Jean de Maurienne (aan de voet van de Galibier, zie foto's) naar Turijn was erg tof. We reden mee met een Italiaan van rond de vijftig, die ons veel vertelde over de omgeving (we kwamen onder meer langs Susa, waar de abdij ligt die een voorname rol speelt in het meesterwerk 'Il nome della rosa' van Umberto Eco), trakteerde op een kop koffie in een van de Olympische dorpen, Bardonnecchia, en ook nog eens een goede muzieksmaak had (hij luisterde Dire straits in de auto). Dat hij ons zo'n 150 kilometer verder bracht was natuurlijk ook heel attent.
Binnen 24 uur had ik dus achtereenvolgens Parijs, Grenoble en Turijn bezocht: gekkenhuis. Turijn is een mooie stad, gelegen aan de Po (bijna elke mooie stad ligt wel aan een mooie rivier. Parijs heeft de Seine, Budapest de Donau, Rome de Tiber, Turijn de Po, Grenoble de Isère). Op veel plekken word je nog herinnerd aan de Winterspelen van vorig jaar. 's Avonds hebben we een goedkoop hotel weten te vinden en daarna zijn we weer de stad in gegaan. Terug naar het hotel vonden we naast het hotel nog een leuk café, genoemd naar de Ierse toneelschrijver/dichter Oscar Wilde. De Italianen achter de bar dachten dat wij Fransen waren en kwamen regelmatig langs om duidelijk te maken dat Italië afgelopen zomer toch echt wereldkampioen voetbal was geworden. Tot ons vermaak uiteraard. De volgende ochtend stonden we weer vroeg op en hebben we tijdens het ontbijt het maximale naar binnen gewerkt om zo toch optimaal ons geld eruit te eten en drinken. Vervolgens hebben we nog veel van de stad gezien en halverwege de middag namen we de trein naar Bardonnecchia. Daar kregen we een lift tot aan Grenoble, reterelaxt! Het was leuk om weer eens in Italie te komen; de taal vind ik erg mooi, maar nog wel een stukje moeilijker dan het Frans. Het was heel grappig om te ontdekken dat ik in Italië vaak terugviel in het Frans, zodra ik er in het Italiaans niet uitkwam in een conversatie met een willekeurige hoteleigenaar of kassajuffrouw; alsof dat mijn moedertaal is.
Gisteren ben ik het centrum van Grenoble weer in gegaan. Komende week wordt een pittige week, waarin ik een essay van zo'n 5 pagina's over mondialisering moet schrijven. Daarom vond ik dat ik het er wel even van mocht nemen: vier boeken (van o.a. Rousseau, de la Fontaine en Steinbeck) gekocht voor in totaal een paar euro en nog een cd van Ennio Morricone, omdat zijn muziek zo ontzettend briljant is! In het centrum was er ook weer een demonstratie gaande, zo'n 200 linkse rakkers hadden zich verzameld om Chirac voor moordenaar uit te maken. Echt tof om te zien hoe de Fransen voor elk wissewasje massaal de straat op gaan.
Vandaag heb ik een Noor ontmoet, Tor, die in Parijs een diaconaal jaar doet. Hij studeert Latijn en Grieks en heeft al in de VS en Kopenhagen gewoond (nog maar 23 jaar!). Heel lang met hem gepraat, het ging van PSV Eindhoven, naar de verschillen tussen Luther en Calvijn, naar De gebroeders Karamazov van Dostojevski, naar het Nederlandse integratiebeleid, naar de Noorse Fjorden, naar Pim Fortuyn, en ten slotte naar Adne Sondral (hij bleek Ids Postma ook te kennen!). Heel bijzonder dat je zo'n gast waarschijnlijk nooit meer tegenkomt. Zo gaat het wel met meer mensen die ik hier ontmoet heb.
Om met de woorden van de wijsgeer Blaise Pascal af te sluiten: "Deze brief is nogal lang uitgevallen omdat ik geen tijd had om hem korter te maken".
De foto's van Parijs (en nog wat foto's van de tweede keer skiën) zijn te vinden op: http://www.mijnalbum.nl/Album=L47RZKCE
De foto's van (het liften naar) Turijn staan op: http://www.mijnalbum.nl/Album=PN86G7UB
Ik hoop dat het jullie allen goed vergaat. Bedankt voor de berichtjes hier, de mails, de post, et cetera. Erg leuk om op die manier contact te houden.
Het ga jullie goed, Gods zegen!
Maurice
De tijd vliegt werkelijk waar en er is weer ontzettend veel gebeurd de afgelopen twee weken. Het wonen in Frankrijk begint al sterk te wennen; het is veeleer geen vakantie meer, maar echt een verblijf voor langere tijd geworden. Toch probeer ik nog elke dag het unieke van mijn situatie in te zien en er dus ook flink van te genieten. Voor je het weet zit ik weer in Nederland waar alles 'tout plat' is. Het besef hier te wonen en deel uit te maken van de Franse samenleving wordt versterkt doordat ik een Franse rekening open, naar Franse verjaardagsfeestjes ga, demonstraties op straat meemaak, Franse eetgewoonten erop na houd en last but not least voortdurend Frans spreek, vaker met buitenlanders dan met Fransen zelf weliswaar.
Inmiddels ben ik ook echt gesetteld hier. Na zes weken elke dag naar een restaurant te zijn gegaan, ben ik nu zelf ook maar weer gaan koken. De keuken blijkt een broeinest van sociale contacten (vooral met Afrikanen en Chinezen, die hele bijzondere gerechten maken), dus dat is ook wel weer gezellig. Ook kan ik inmiddels weer thee zetten. Ik voel me af en toe net Robinson Crusoe: steeds als ik mezelf het leven weer iets comfortabeler heb gemaakt, voel ik me een overwinnaar ten opzichte van de ruige natuur. Thee zetten is bepaald geen sinecure!
Vorige week vrijdag ben ik naar de verjaardag van Christophe geweest, de 'European basterd' over wie ik de vorige keer het een en ander heb verteld. Hij was erg blij met onze fles Leffe en een boek van Ernest Hemingway. Al snel bleek dat Christophe veel vrienden heeft: heel zijn grote appartement stond al gauw vol, met mensen uit elk segment van de wereldbevolking: Franse studenten, sjofele jongleurs van rond de veertig, heel veel buitenlanders (naast Bertjaap en mij nog twee Nederlanders), en weet ik veel wie nog meer. Daarnaast bleek Christophe over een grote, diverse drankvoorraad te beschikken: rum, tequilla, wodka, wijn, bier, et cetera, het was bepaald niet mis! Het liefst mixt hij alles door elkaar; ik kan je vertellen: dat smaakt voor geen meter! Ergens middernacht heb ik een succesvolle poging gewaagd om thuis te komen. De volgende dag ging ik namelijk weer skien op deux alpes.
Tegen alle verwachtingen in ging het deze keer heel goed. De omstandigheden waren tien keer beter en ik kon zowaar de pistes en de bergen er omheen zien. Vanaf het begin heb ik met Catharina en Bertjaap afgesproken eerst op de groene pistes te gaan skien. Dat ging al gauw vrij goed. Vervolgens hebben we de pistes genomen waar de week daarvoor alles mis was gegaan wat er zo ongeveer mis kan gaan bij het skien. Ik was niet helemaal vrij van enige spanning, maar deze keer ging het goed en bleef ik staan. Zelfs de ralentirbordjes heb ik met geen been aangeraakt! Aan het eind van de dag kon ik tevreden terugkijken op een heerlijke dag skien. De dagen daarna voelden ook wat beter aan dan de vorige keer.
Vorige week zondag heb ik een vrij relaxte dag gehad; naar de kerk geweest en daarna wat gepraat met wat mensen (o.a. Madame Oosterhof, die met een Nederlandse man is getrouwd en met hem in ongeveer elke taal converseert zodat ze regelmatig tegen elkaar zeggen "on parle quoi maintenant?!"). Daarna volgens de traditie koffie gedronken met de jongeren. Met Jean-Harmen heb ik het toen nog gehad over de Friese traditie van het fierljeppen. Friesland blijft toch iets bizars voor buitenlanders... Hij kwam ook met het idee om binnenkort eens een klooster dat hier vlakbij hoog in de bergen ligt, te gaan bezoeken. Daar horen jullie dus gauw van.
Maandag waren mijn ouders 25 jaar getrouwd en dat vierden ze met heel het gezin in Parijs. 's Ochtends vroeg nam ik dus de TGV naar Parijs vanuit Grenoble en drie uur later was ik ter plaatse. Ik kocht een kaartje 'pour toute la journée' en stapte in de eerste de beste metro. Even later was ik in La Defense, de zakenwijk van Parijs. Van daaruit heb je een mooi zicht op de champs-elysees, de arc de triomphe en de obelisk. Verder heb ik de Eiffeltoren gezien en beklommen, het Louvre bezocht, de Tuilerieen, Place des Vosges, Jardin du Luxembourg (geniaal!), het pantheon, de Notre Dame, Montmartre met de Sacré-coeur en nog veel meer. Woensdagavond vertrok ik weer naar Grenoble. Ik had veel van Parijs gezien en had elke dag genoten, maar toch blijft er nog veel over. Het is zo'n stad waar je eigenlijk minimaal vijf keer in je leven naar toe moet, wil je echt alles gezien hebben.
Woensdagavond kwam ik om 23.15 uur thuis in Grenoble en toen besloot ik direct maar om de volgende dag met Bertjaap naar Turijn te liften. We hadden per slot van rekening toch vakantie. Het liften ging voorspoedig. Vooral de laatste lift vanaf St. Jean de Maurienne (aan de voet van de Galibier, zie foto's) naar Turijn was erg tof. We reden mee met een Italiaan van rond de vijftig, die ons veel vertelde over de omgeving (we kwamen onder meer langs Susa, waar de abdij ligt die een voorname rol speelt in het meesterwerk 'Il nome della rosa' van Umberto Eco), trakteerde op een kop koffie in een van de Olympische dorpen, Bardonnecchia, en ook nog eens een goede muzieksmaak had (hij luisterde Dire straits in de auto). Dat hij ons zo'n 150 kilometer verder bracht was natuurlijk ook heel attent.
Binnen 24 uur had ik dus achtereenvolgens Parijs, Grenoble en Turijn bezocht: gekkenhuis. Turijn is een mooie stad, gelegen aan de Po (bijna elke mooie stad ligt wel aan een mooie rivier. Parijs heeft de Seine, Budapest de Donau, Rome de Tiber, Turijn de Po, Grenoble de Isère). Op veel plekken word je nog herinnerd aan de Winterspelen van vorig jaar. 's Avonds hebben we een goedkoop hotel weten te vinden en daarna zijn we weer de stad in gegaan. Terug naar het hotel vonden we naast het hotel nog een leuk café, genoemd naar de Ierse toneelschrijver/dichter Oscar Wilde. De Italianen achter de bar dachten dat wij Fransen waren en kwamen regelmatig langs om duidelijk te maken dat Italië afgelopen zomer toch echt wereldkampioen voetbal was geworden. Tot ons vermaak uiteraard. De volgende ochtend stonden we weer vroeg op en hebben we tijdens het ontbijt het maximale naar binnen gewerkt om zo toch optimaal ons geld eruit te eten en drinken. Vervolgens hebben we nog veel van de stad gezien en halverwege de middag namen we de trein naar Bardonnecchia. Daar kregen we een lift tot aan Grenoble, reterelaxt! Het was leuk om weer eens in Italie te komen; de taal vind ik erg mooi, maar nog wel een stukje moeilijker dan het Frans. Het was heel grappig om te ontdekken dat ik in Italië vaak terugviel in het Frans, zodra ik er in het Italiaans niet uitkwam in een conversatie met een willekeurige hoteleigenaar of kassajuffrouw; alsof dat mijn moedertaal is.
Gisteren ben ik het centrum van Grenoble weer in gegaan. Komende week wordt een pittige week, waarin ik een essay van zo'n 5 pagina's over mondialisering moet schrijven. Daarom vond ik dat ik het er wel even van mocht nemen: vier boeken (van o.a. Rousseau, de la Fontaine en Steinbeck) gekocht voor in totaal een paar euro en nog een cd van Ennio Morricone, omdat zijn muziek zo ontzettend briljant is! In het centrum was er ook weer een demonstratie gaande, zo'n 200 linkse rakkers hadden zich verzameld om Chirac voor moordenaar uit te maken. Echt tof om te zien hoe de Fransen voor elk wissewasje massaal de straat op gaan.
Vandaag heb ik een Noor ontmoet, Tor, die in Parijs een diaconaal jaar doet. Hij studeert Latijn en Grieks en heeft al in de VS en Kopenhagen gewoond (nog maar 23 jaar!). Heel lang met hem gepraat, het ging van PSV Eindhoven, naar de verschillen tussen Luther en Calvijn, naar De gebroeders Karamazov van Dostojevski, naar het Nederlandse integratiebeleid, naar de Noorse Fjorden, naar Pim Fortuyn, en ten slotte naar Adne Sondral (hij bleek Ids Postma ook te kennen!). Heel bijzonder dat je zo'n gast waarschijnlijk nooit meer tegenkomt. Zo gaat het wel met meer mensen die ik hier ontmoet heb.
Om met de woorden van de wijsgeer Blaise Pascal af te sluiten: "Deze brief is nogal lang uitgevallen omdat ik geen tijd had om hem korter te maken".
De foto's van Parijs (en nog wat foto's van de tweede keer skiën) zijn te vinden op: http://www.mijnalbum.nl/Album=L47RZKCE
De foto's van (het liften naar) Turijn staan op: http://www.mijnalbum.nl/Album=PN86G7UB
Ik hoop dat het jullie allen goed vergaat. Bedankt voor de berichtjes hier, de mails, de post, et cetera. Erg leuk om op die manier contact te houden.
Het ga jullie goed, Gods zegen!
Maurice
-
25 Februari 2007 - 18:45
Tante Ada:
Hey Maurice,
Wat een belevenissen. Mooi joh, wat je allemaal mee kunt maken. Wij hebben nu lekker een week voorjaarsvakantie. Lekker rustig aan. Erik doet nog mee met het PVT. Dus we zullen nog wel eens naar Assen gaan. Jan en Marien menen dat ze echt aan vakantie toe zijn en willen niet teveel dingen afspreken maar lekker luieren. Christian moet nog even doorzetten om zijn typen af te maken, hij heeft in maar examen.
Wij als ouders proberen deze zaken allemaal te begeleiden, wat zowaar geen kleine taak is. Zo zie je maar weer elke leeftijd heeft zijn eigen bezigheden en mooie en zware kanten.Zeg Maurice
geniet nog even lekker.
Ik ga nog even je foto's bekijken. Liefs van Gerard & Ada Jan, Marien, Erik en Christian. -
26 Februari 2007 - 20:06
Hannah:
Ha Maurice! Eindelijk weer een mooi verhaaltje van je. Hebben jullie nu al vakantie joh? Waarvan? Echt cool dat jullie gewoon naar Turijn zijn geweest zeg. Hee ik kom trouwens definitief niet mee skieen. Jammer, maar het is niet anders. Ik zal je de details wel mailen. Grappig dat je die cd van Ennio Morricone hebt gekocht. Ik zag net op Boulevard dat die man een oscar had gekregen voor de beste filmmuziek. Hee maar veel plezier daar en tot schrijfs! -
28 Februari 2007 - 18:16
Cobie:
En ik maar denken dat jij daar heel actief aan het studeren bent, heb je gewoon vakantie. Ik wou dat ik zo gezegend was.
Deze week weer veel ge-ubed, en het wordt al weer gezellig daar.
Wel weer heel tof om al je verhalen te lezen, je beleeft genoeg zo te horen.
Het allerbeste en doe maar de groetjes aan BJ!
ps morgen HV ;)
-
28 Februari 2007 - 20:50
Opa En Tante Ada:
Hallo Maurice opa staat hier nu bij mij om je verhaal te lezen. Ik leg even uit hoe je een reactie kunt plaatsen. De techniek staat voor niets.
Doeg -
28 Februari 2007 - 23:28
PaMa:
Hoi Maus,
Dat belevenissen in Parijs komen ons bekend voor. Dat jij omgekeerd zonder ons naar Turijn gaat, dat valt wel een beetje tegen. Opnieuw een fraai verhaal met enerverende gebeurtenissen. Toch moeten we helaas nog een minpuntje in je verhaal opmerken. Je geeft een hele opsomming van rivieren in combinatie met belangrijke steden. Daarbij ontbreekt echter de plaats Waddinxveen met de gekanaliseerde rivier de Gouwe. Het zij je vergeven. Mocht je nog eens serieus met je studie aan de slag gaan: Succes daarmee! -
02 Maart 2007 - 17:47
Simone K:
Hallo Maurice, ik ben toevallig op je site terecht gekomen via weer een andere waarbenjij.nu site (ik ben een vriendin van Klaske, en had je naam wel eens horen vallen, en dus ook gehoord dat je naar Frankrijk ging, vandaar dat ik je verhalen even gelezen heb) Ik vind het leuk om je verhalen te lezen, ik zit zelf nu sinds augustus in Frankrijk, en herken echt heel veel dingen in jouw verhalen. Heel leuk allemaal! Verder wil ik je nog een hele fijne en plezierige tijd toewensen in Grenoble, want inderdaad, voor je het weet is het weer voorbij, en kom je weer aan in des Pays-Bas ou c'est tout plat :) Gods zegen toegewenst en een hartelijke groet van Simone
ps. simonekoster.waarbenjij.nu als je het leuk lijkt om eens te kijken. -
03 Maart 2007 - 23:22
Rinze:
Mooi verhaal kerel, 6 nachten dan vertrekken we jullie kant op! -
04 Maart 2007 - 16:23
Sun :
aujourd'hui j'etais tres contente d'avoir du temps avec toi et Bertjaap et Danielle. ^-^
toi, tu rigoles toujours.
mais j'aime beaucoup ta blague~!! parce que ca me fait rire vraiment.
maintenant, a cause de la biere, je suis un peu ivre. mais c'est pas grave. c'est agreable. ^^;
alors c'est dommage que ton blog est en Neerlandaise. mais c'est pas grave. car je peux le comprendre.kk
alors a bientot~! ^^ -
05 Maart 2007 - 13:01
Bertje:
Hey Maus,
ik heb eindelijk internet op m'n werkplek, dus heb nu pas al je verhalen gelezen.. Tof wat je allemaal meemaakt daar!! En ik moet je complimenteren met je schrijfstijl, ik vind 't erg prettig lezen!! Veel plezier daar, en God's zegen toegewenst!!
Gr, Bert -
08 Maart 2007 - 11:02
Hendrik:
Hoi Maurice,
Ik ben onder de indruk van de verhalen die je schrijft. In de eerste plaats om wat je allemaal meemaakt en in de tweede plaats van de manier van schrijven. Het is typerend dat je in totaal wel een halve alinea over school hebt geschreven, maar ach wat maakt het uit. Volgens mij is het puur genieten in Parijs, Turijn en Grenoble en dat moet je dan ook maar doen. School komt later wel:) Waarschijnlijk krijg je niet snel weer zo'n kans dus dan moet je er ook gebruik van maken. Veel succes met alles: skien, kerk, vrienden, essays en wat nog meer. Ik hoop dat er spoedig weer een verhaal verschijnt. Groeten en Gods zegen toegewenst. Hendrik
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
