Let it snow!

Hallo allemaal!

Technisch falen van mijn computer (of van mij, het is maar hoe u het bekijkt) verhinderde een eerder schrijven.
Nu, onder het luisteren van In Paradisum van de held Gabriel Faure, naar wie in Grenoble geheel terecht een tramhalte is genoemd,
typ ik op mijn nieuwgekochte Ultra-flat keyboard (een ultradun, gestroomlijnd profiel), achter mijn net-gerepareerde laptop,
die tegenwoordig Windows XP bezit, een nieuw bericht.

Om de link met muziek vast te houden: volksheld Guus Meeuwis zong ooit de prachtige tekst 'laat de tijd z'n werk doen,
't leven gaat zoals het gaat'. Wat een zinvolle waarheid! Het leven gaat inderdaad z'n gangetje: Hillary goes for president,
George heeft z'n State of the Union net gehouden, Federer won overtuigend de Australische Open, 6000 mensen zaten vast door de hevige sneeuwval,
belletjetrekkers werden neergestoken en Justin Timberlake heeft de volgende chick aan de haak geslagen. Ja, de wereld is ook wel eens
onrechtvaardig. Meeuwis zingt ook dat je moet zorgen dat je erbij bent, 'dat je weet dat je bestaat'. Gelukkig ben ik erbij hier. Het leven begint
zelfs al te wennen in Grenoble. Zo heb ik dezelfde opdringerige zwerfsters al meerdere malen genegeerd, krijg ik een band met de caissiaires en wen ik
al aardig aan het burleske bulderen van Madame Rigaux aka Erica Terpstra aka Mevrouw Ter Veen.

Muziek brengt ons veel. Frank Sinatra zong op karakteristieke wijze 'Let it snow'. Nou, het is gaan sneeuwen hier! Ook de temperatuur is behoorlijk
gedaald, zodat het wintergevoel me nu echt bekruipt. Van de sneeuw hebben Bertjaap en ik optimaal kunnen genieten bovenop Alpe d'Huez. Zie ook de foto's!
De busreis van 1,5 uur kostte ons slechts 5 euro; je bent student of niet. Tijdens de beklimming zag ik de namen van de complete Rabobankploeg vereeuwigd in het wegdek,
het GSV-logo was helaas niet meer te bekennen. Na een aantal bochten overstegen we de wolken en wachtten ons de witte bergen, een strakblauwe hemel en een felle zon.
Goed insmeren en bruin worden dus! Komend weekend gaan BJ en ik zelf op de ski's staan. Vandaag heb ik zelf een prachtige uitrusting gekocht. Het feest kan nu echt beginnen.
Zaterdag gaan we met Intègre (soort studentenvereniging hier) langlaufen, zondag maken we een wandeling en is er een 'bataille de boules de neiges'. De markante vriendinnen
van Eva, Kapucijner en Kannabis geheten, tipten ons op dit relaxte weekendje.

Afgelopen week kende veel culturele hoogtepunten. Zondag 21 januari was er een concert met barokmuziek, dinsdag was er een Roemeense band in EVE (Espace Vie Etudiante) en
woensdag bezocht ik met Guille Mette (wat zoiets als 'aanhalingstekens' betekent..) en BJ het museum Notre Dame in Grenoble. Hier zagen we werken van Rubens, Matisse, Picasso,
Warhol (zie foto), Renoir en een beeld van Bartholdi (foto), die ook het Vrijheidsbeeld ontwierp, waar zijn moeder, overigens geheel terzijde, model voor stond.
Donderdagavond kon ik aan deze reeks culturele hoogtepunten nog het kijken van een film van de briljante regisseur Tim Burton toevoegen, maar uiteindelijk ben ik toch maar
naar het wekelijkse avondje van de kerkjeugd geweest. Dit bleek wel de moeite waard. Anna uit Tsjechië leerde ons haar land kennen. Alhoewel, misschien leerden wij haar wel
haar eigen land kennen. Het leek een beetje op het Triviale-feitjesspel. De legendarische en ietwat autistische quizzer amice Van 't Hof zou de vragen stuk voor stuk 'koekjes'
hebben gevonden, toch mocht dat de pret niet drukken.

Na een drukke collegedag op donderdag, konden we onze lakens wegbrengen om ze te laten verschonen. Bertjaap en ik hoeven echt niets meer zelf te doen, best wel relaxt. Nu kunnen we al onze energie in
het genieten kwijt. :) Dat doe ik dan ook zeker. Van de taal die ik om me heen hoor, van de denkkaders van de studenten hier, van de omgeving, van het chauvinisme van de Fransen, van alles eigenlijk.

Zondagochtend was er een Franco-Malgash dienst in de kerk. Ze zingen hier veel liederen waarvan ik de melodie wel ken (afgelopen zondag zongen we o.a. U zij de glorie (A toi la gloire). Samen met alle Madagascarlui (hoe noem je die mensen?) vierden we avondmaal en daarna dronken we nog een wijntje en aten nog een chipje met ze.
Vervolgens zocht ik met Beatrice (Zweden), Anna (Tsjechië), Alicia en Cole (VS), Sun (Zuid-Korea) en nog een Francaise van wie ik de naam niet meer weet, een café op in de stad.
Van 12 tot 3 uur 's middags hebben we daar onder het genot van een Grand café, die trouwens reteklein is, gepraat over de vrouw in het ambt (Beatrice doet Theologie in Zweden en wil daar dominee worden)
en de uitverkiezing. Best grappig dat dat kan in zo'n sfeer, met bijbels in vier verschillende talen en met mensen met compleet verschillende achtergronden!

Inmiddels ben ik beland bij Boudewijn de Groot, die zich, toen hij naar zijn navel staarde, communist verklaarde en met alle andere baarden op de bom te wachten zat. Hier moet ik toch echt even van genieten, dus ik schei er mee uit.
Bedankt voor al jullie berichten en mails, echt tof om te lezen elke keer!

Voor de foto's: http://www.mijnalbum.nl/Album=YH3IONLZ

Succes met werk, studie, tentamens, hobby's, vrije tijd en alle andere bezigheden. Geniet er van!
Gods zegen toegewenst.

Maurice